دستگاه کارتخوان یا پوز چیست؟ پوز به چه معناست و مخفف چه عبارتی می باشد؟ انواع کارتخوان چیست؟ ویژگی های هر کدام از آن ها چیست؟ اگر دوست دارید جواب این پرسش ها و چندین نکته با ارزش درباره پوز بدانید در این مقاله همراه ما باشید.
“POS” که مخفف عبارت point of sale است، به هر مکانی که یک معامله در آن بتواند انجام شود
(خواه یک محصول یا خدمات باشد) گفته می شود. برای خرده فروشان، این ناحیه معمولاً در اطراف صندوق پول است
جایی که مشتریان برای یک محصول یا خدمات، پول پرداخت می کنند. اما امروزه پوز به دستگاهی گفته می شود
که امکان پرداخت هزینه را فراهم می آورد و به عنوان دستگاه کارتخوان از آن یاد می شود.
دستگاه کارتخوان یا پوز چیست؟
با تعمیم تعریف بالا درباره این سوال که دستگاه کارتخوان چیست؟ می توان گفت پوز یا کارتخوان
دستگاهی است که قابلیت پرداخت پول و هزینه کالا و خدمات، را هنگام خرید دارد.
در واقع دستگاه پوز یا کارتخوان با اتصال به شبکه های بانکی امکان انتقال وجه از حساب شما به حساب فروشنده
را فراهم می کند. شما در هنگام خرید به جای پرداخت نقدی می توانید کارت عابر بانکی خود را به همراه داشته باشید
و با استفاده از کارت خوان این وجه را از حساب خود بدون دردسر به حساب فروشنده اانتقال دهید.
تاریخچه کارتخوان (pos)
قبل از توسعه دستگاه های کارتخوان، بازرگانان و فروشندگان، از پرینترهای دستی (که به ماشین های ZipZap نیز معروف است) برای گرفتن اطلاعات از قسمت برجسته شده روی کارت اعتباری از برگه های کاغذی با نسخه های کپی کربنی استفاده می کردند. سپس این ورق های کاغذی برای پردازش به بانک منتقل می شدند. این روند، دشوار و وقت گیر بود.
علاوه بر این شرایطی را فرض کنید که در آن یک فروشنده هر بار برای دریافت هزینه فروش خود باید در صندوق خود را باز و بست کند. در این صورت احتمال اشتباه و سرقت از جانب خود فروشنده و یا اشخاص دیگر وجود دارد. آیا راهی برای غلبه بر این مشکل وجود دارد؟ این سوالی بود که باعث شد دستگاه های کارتخوانی که امروزه می شناسیم به وجود بیایند و اکنون ما تاریخچه دستگاه پوز را مرور کنیم .
نقطه عطف فروش در سال 1979 پدیدار شد، هنگامی که ویزا (Visa ) یک پایانه ضبط داده الکترونیکی بزرگ را معرفی کرد که اولین پایانه پرداخت بود. در همان سال نوارهای مغناطیسی برای اولین بار به کارت های اعتباری اضافه شد. این تغییر اجازه می داد تا اطلاعات کارت به صورت الکترونیکی ضبط و منجر به توسعه پایانه های پرداخت یا کارت خوان امروزی شود.
یکی از اولین شرکت هایی که تولید پوز های اختصاصی داشت Verifone بود. این کار در سال 1981، در هاوایی به عنوان یک شرکت الکترونیکی کوچک آغاز شد. در سال 1983 آنها سری ترمینال های ZON را معرفی کردند که به استانداردی برای دستگاه های کارتخوان مدرن تبدیل شد.
جورج والنر مجارستانی متولد سیدنی استرالیا در سال 1978 ، Hypercom را تأسیس کرد
و در سال 1982 شروع به تولید کارت خوان اختصاصی کرد و توانست بر کشورهای منطقه اقیانوسیه مسلط شود.
این شرکت توافقاتی را با American Express امضا کرده است تا کارتخوان های خود را در ایالات متحده
در اختیار آنها قرار دهد. برای تحکیم معامله، هایپرکام دفتر مرکزی خود را از استرالیا به آریزونا در ایالات متحده منتقل کرد.
در ادامه این شرکت به صورت رو در رو در رقابت با وریفون در بازار خانگی خود روبرو شد.
بیش از یک دهه بعد در سال 1994 لیپمن، شرکت مهندسی الکترونیکی در اسرائیل تأسیس شد.
شرکت لیپمن، خط پایانه های پردازشی Nurit را تولید کرد. لیپمن به دلیل جایگاه محکم وریفون
در صنعت پرداخت با pos، هنگام تأسیس، هدفی را برای خود قرار داد که تا کنون به آن فکر نشده بود.
در ادامه، در حالیکه Lipman حدود 10٪ سهم در کارتخوان ثابت را در اختیار داشت،
آنها رهبر مسلم کارت خوان های بی سیم با بیش از 95٪ سهم در اواخر دهه 1990 بودند.
در ابتدای کار، با کشیدن کارت از طریق pos، اطلاعاتی از نوار مغناطیسی در پشت کارت گرفته می شد.
در اواخر دهه 1990، این شرایط با کارت های هوشمندی که تراشه ای در آن تعبیه شده بود جایگزین شد.
این کار برای امنیت بیشتر انجام شد و نیاز به وارد کردن کارت در دستگاه کارت خوان نبود.
در اواخر دهه 1990 و اوایل 2000، سیستم های پوز بدون تماس معرفی و پایانه های کارتخوان به روز شدند
تا توانایی خواندن این کارت ها را با استفاده از فناوری ارتباط نزدیک فیلد (NFC) فراهم کنند.